De Stamboom van "Oranje" ?
STAMBOOM_VAN_ORANJE
Hoe word je staatshoofd.
Laten wij in eerste instantie op een rijtje zetten op basis waarvan iemand staatshoofd van een land zou kunnen worden. Hieronder een aantal mogelijkheden:
•Iemand wordt door volksraadpleging voor de functie gekozen;
•Iemand wordt op een andere, veel mindere democratische wijze gekozen, bijvoorbeeld via een parlement of een staatscommissie;
•Iemand is als gevolg van hoge intelligentie als enige in staat de functie te vervullen;
•Iemand kan door buitengewone gaven als beste in staat worden geacht de functie uit te oefenen;
•Iemand is door bijzondere managementkwaliteiten als beste in staat een land te besturen;
•Iemand is door zijn bijzondere sociale kwaliteiten de aangewezen persoon staatshoofd te zijn;
•Een schatrijk persoon zou door omkoping zijn doel kunnen bereiken;
•Door middel van een staatsgreep zou iemand zich de functie kunnen toeëigenen;
•Er is op democratische wijze een wet tot stand gekomen waardoor iemand tot staatshoofd kan worden benoemd;
•Er is zonder volksraadpleging een wet tot stand gekomen, waarin een bepaalde familie is aangewezen om het staatshoofd te leveren.
Welnu, naar onze mening benadert de laatste “optie” het beste de realiteit in ons land. In de grondwet van 1848 is vastgelegd dat op basis van erfelijkheid de nazaten van Willem Frederik, de zoon van de door de Patriotten verjaagde stadhouder Willem V Batavus[i], uitsluitend recht op de troon hebben.
Maar dat houdt tegelijkertijd in, dat de familie die het staatshoofd mag leveren en de daaraan gekoppelde privileges geniet, een antecedentenonderzoek dient te ondergaan en op zijn minst de kandidaat te onderwerpen aan een psychologisch vooronderzoek. Bovendien moet onomstotelijk vast komen te staan dat de kandidaat aan de grondwetttelijk voorgeschreven eisen[ii] voldoet. In Artikel 26 Grondwet wordt bijvoorbeeld voorgeschreven, dat als de koning komt te overlijden voordat zijn opvolger is geboren, die nakomeling reeds automatisch is aangewezen als wettig troonopvolger. Geen twijfel bestaat er derhalve over, dat alleen een kind van de koning in aanmerking kan komen voor het erfelijk vervullen van het koningsschap en de functie van staatshoofd.
Dat betekent dus, dat aan de hand van de stamboom van de familie “Van Oranje-Nassau” kan worden bepaald wie grondwettelijk in aanmerking komt en/of is gekomen voor de functie van staatshoofd, uit hoofde van het erfelijk koningsschap.
De stambomen soep
Daarom komen wij nu terug op de vraag hoe het nu mogelijk is, dat gerede twijfels bestaan omtrent de “interpretatie” van deze stamboom en wij er vast van overtuigd zijn, dat de wetgeving gebaseerd op deze stamboom van nul en generlei waarde zal blijken te zijn, mits door technologisch onderzoek een en ander kan worden weerlegd. Bovendien moet in acht worden genomen, dat de afstamming diende te geschieden volgens de mannelijke lijn.(Salische Wet en Castiliaanse Stelsel)
De Lijn Willem van Oranje
Wat de Nederlanders psychologisch wordt aangepraat vanaf de eerste schoolklassen is, dat Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands, de stamvader is van de dynastieke Oranje-Nassau familie, tot en met de kinderen van W.A de Overbodige. Dit is een aanname, die vaak op zijn beloop wordt gelaten, maar die echter door simpel onderzoek eenvoudig is te ontzenuwen. De huidige familie die het staatshoofd mag leveren stamt NIET af van Willem van Oranje. Is dit belangrijk? Nee, dit is niet belangrijk, want er is geen wet die refereert aan Willem van Oranje. Het is alleen belangrijk voor het in stand houden van het sprookje, de mythe van de verbondenheid van de huidige familie via Willem van Oranje met Nederland. Eerder publiceerden wij reeds over de ware aard van Willem van Oranje, maar ook van zijn achterkleinzoon, Stadhouder-Koning Willem III, de laatste telg van de dynastie, die in 1702 uit is gestorven. De titel Prins van Oranje ging formeel over op Lodewijk Armand II de Bourbon Conti.De wettige erfgenaam van Willem III (1702) was in eerste instantie zijn VOLLE neef Frederik III (1657-1713)keurvorst van Brandenburg en in tweede instantie Frans Lodewijk van Bourbon-Conti. In de geschiedenis boeken wordt vermeld dat Johan Willem Friso van Nassau Dietz als achterneef van Willem III de titel van prins van Oranje als enig erfgenaam erfde. Dit is een aperte leugen, want zelfs het Huis ten Bosch en Paleis Noordeinde vielen in Pruisische handen. In Engeland werd Stadhouder-Koning Willem III opgevolgd door Anne de zuster van zijn overleden vrouw Mary Suart, terwijl Frederik III, ook bekend als Frederik I Koning van Pruisen, zichzelf uitriep tot “Prins van Oranje” met een beroep op het testament van stadhouder die bepaalde dat bij het uitsterven van de mannelijke lijn van Oranje al zijn bezittingen zouden vererven op de nakomelingen van zijn oudste dochter Louise Henriëtte en wel uitsluitend de mannelijke lijn. En deze Louise Henriëtte was de moeder van Frederik I, koning in Pruisen. Het prinsdom Orange ging echter over op het huis Bourbon-Conti en in hun naam verdreef Koning Lodewijk XIV in 1703 alle protestanten en lijfde de stad in.
Hoe duidelijk het testament van Stadhouder-Koning Willem III over de titel van Oranje naar Frederik III was, blijkt uit het feit dat door het aanvechten van dit testament Johan Willem Friso slechts Fl. 50.000,- (één zestiende deel) van het Fl. 800.000,- vermogen kreeg toegewezen.
De Lijn Jan de Zesde
Veel meer dan zijn broer Willem van Oranje is Jan de Zesde (vermeend)stamvader van het geslacht wat hier zo lang het staatshoofd heeft geleverd. De zoon de lijn van opvolging van Jan VI was Ernst Casimir die trouwde met Sophie van Brunswijk. Deze Ernst Casimir was het 12de kind en de 7de zoon van Jan VI en was van 1620-1632 stadhouder van Friesland. Dat is een vreemde situatie, want eerst in 1675 verklaarden de Staten van Friesland het stadhouderschap erfelijk voor het huis Nassau-Dietz. Daarnaast was Hendrik Casimir II Stadhouder in de republiek, maar hij liep over naar de Fransen in verband met een ruzie Willem van Oranje. Hij was dus naar toenmalige maatstaven een deserteur. Toen Stadhouder-Koning Willem III is overleden is na lang touwtrekken de lijn met terugwerkende kracht voortgezet over de enige link met Willem van Oranje, namelijk zijn kleindochter Albertine Agnes van Oranje. De juiste benaming van deze lijn is de Stamboom van Willem Frederik van Nassau Dietz. Deze lijn stopte bij de geslachtelijke afwijking van stadhouder Willem IV (hij leed aan fimosis), waardoor de dynastie genoodzaakt werd de hulptroepen in te roepen, n.l. Douwe Sirtema van Grovestins kon uitstekend overweg met de vrouw van de ongelukkige stadhouder. Is dit belangrijk? Nee, wettelijk gezien nog steeds niet, immers nergens wordt wettelijk gerefereerd aan Jan de Zesde of diens nakomelingen. Wel belangrijk is het om te weten dat de huidige vermeende “koninklijke familie” niet van Willem van Oranje afstamt, maar dus ook niet van Jan de Zesde van Nassau-Dillenburg, zijn jongere broer.
De Lijn Van Grovestins-Hannover
Willem V -
Door de huwelijkse ingreep van Douwe Sirtema van Grovestins, vrijmetselaar te Leeuwarden en een tweede vader voor de latere stadhouder Willem V met treffende gelijkenis, zijn we genoodzaakt de lijn te benoemen als hierboven. Het is belangrijk om te weten dat de kleinzoon van Anna van Hannover en Grovestins de latere koning Willem I der Nederlanden is. Met deze door een staatsgreep aan de macht geholpen koning Willem I, die zichzelf in 1815 tot “soeverein vorst” uitriep, begint ook het grondwettelijk regelen van de erfopvolging. Ook de strekking van de Grondwet van 1848 verwijst expliciet naar salische wetgeving, hetgeen inhoudt, dat erfopvolging door de mannelijke lijn dient te geschieden. Deze lijn Van Grovestins-Hannover wordt voortgezet tot en met koning Willem III, die wegens zwaar doorgezette inteelt zijn kinderen en vrouw overleeft en vervolgens met de 41 jaar jongere Emma trouwt.
De lijn De Ranitz-Waldeck Pyrmont
Hoe belangrijk en invloedrijk de biologische vader van Wilhelmina(tenzijn DNA anders uitwijst), dhr. S.M.S. de Ranitz aan het hof was,blijkt uit de volgende gebeurtenis: Het betreft hier de opening van een expositie door Willem III.
Koning Willem III had een liaison gehad met een zekere Madelle d' Ambre en wilde daar zelfs mee trouwen,wat hem werd verboden. Nu was de Koning met madelle d’Ambre in aanmerking gekomen door bemiddeling van Madm. d'Agoitini, de vrouw van de voorzitter van het tentoonstellingscomité. Toen Z.M. vernam, dat die M.d'Agoitini President van het comité was, werd hij woedend en zeide hij, dat hij het verdomde de expositie te openen. Daar zaten de lui met de handen in het haar. De gezanten en de leden der verschillende comités waren aanwezig en wachtten de bepaling van het juiste uur en toen moest het comité hun mededelen, dat hun was gemeld, dat Z.M. de plechtigheid niet wilde bijwonen en de expositie niet zou openen. Natuurlijk grote woede van de zijde der gezanten, die expres voor de gelegenheid waren overgekomen en grote verlegenheid van het comité. Verscheidene gezanten waren zo woedend, dat zij order aan de exposanten hunner landen gaven, om de boel weer in te pakken en zich van deelneming te onthouden. Wat dacht die Koning van een landje als Nederland wel, dat hij de vertegenwoordiger van Engeland en Frankrijk en andere grote landen voor de gek kon houden. Dan maar alles sluiten en weg. Het comité was geheel verslagen. Sluiten der expositie nog voor die geopend was of halve deelneming, betekende voor hen pure perte der gestorte gelden, die besteed waren om de zaak in orde te brengen. Er moest dus iets op gevonden worden. Het comité vergaderde permanent en eindelijk werd besloten een brief aan de Koning te zenden, om hem te verzoeken alsnog van besluit te veranderen en de expositie te openen. Aan M. Kappeyne werd opgedragen een brief op te stellen, die dan door de heren van het comité ondertekend aan Z.M. die reeds in Amsterdam was, zou worden gezonden; staande de zitting werd een brief door M. Kappeyne opgesteld, maar toen de heren die onder de ogen kregen, vonden zij de brief in zo kraane bewoordingen gesteld, dat zij bezwaar maakten hun naam er onder te zetten, waarop Kappeyne, die voor geen kleinigheidje vervaard was zeide: "dan zet ik, als de heren het goed vinden alleen mijn naam er onder, in kwaliteit van Secretaris. Dit geschiedde en Kappeyne en verzocht en verkreeg toegang tot Jhr. de Ranitz. Deze was het met het comité eens, dat er iets moest geschieden. Hij lachte wel even toen hij de woorden onder ogen kreeg, vond de uitdrukkingen ook wel wat kras, maar verzocht de brenger van de brief even te wachten en hij zou onmiddellijk vragen de Koning te spreken. Toen Z.M. de brief inzag werd hij woedend, frommelde het papier in een bal en smeet die in een hoek van de kamer. Kalm raapte de Ranitz de brief op, streek die glaad en legde hem weer voor de Koning neer. Nog eens dezelfde manoeuvre en weer herhaling van de handeling van het glad strijken. Eindelijk nam de Koning een potlood en met een woedend gelaat werd dwars over de brief geschreven "accoord". Dat wilde dus zeggen, dat de Koning toegaf, de Ranitz had slechts de vorm te vinden.
Doordat deze koning Willem III aan syphilis leed, was hij niet in staat nageslacht te verwekken,althans niet meer op deze leeftijd, derhalve werd het tweede eskader hulptroepen ingeroepen, de ambtelijke secretaris van de koning S.M.S. de Ranitz.(Hiervoor is ook als biologische vader Jhr.mr.Joan Roëll {1844-1914} genoemd,doch dit is om meerdere bekende redenen volkomen ongeloofwaardig)de toondoofheid van Wilhelmina en de Ranitz is meer overtuigend) {Voor het redden van de dynastie fraudeerde Willem III bij de aangifte in het bevolkingsregister, door niet naar de strekking van de Grondwet etc. te stellen dat op dinsdag 31 augustus 1880 des avonds om zes uur, Wilhelmina Helena Paulina Maria,mitsgaders datzelfde kind een dochter is van Hem, Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk,koning der Nederlanden en Emma van Waldeck Pyrmont, terwijl hem bekend moet zijn geweest dat hij niet de biologische vader was en met die verklaring indruiste tegen de Grondwettelijke, regels Salische wet en Castiliaanse stelsel voor troonopvolging} Als gevolg van deze kunstgreep is Wilhelmina geboren en ontstond zo de lijn De Ranitz-Waldeck Pyrmont. Algemeen wordt aangenomen dat toondoofheid erfelijk is, Wilhelmina leed daar aan, De Ranitz ook, maar haar vermeende ouders niet. Wilhelmina huwde prins Hendrik, die bleek aan syphilis te lijden, als gevolg waarvan Wilhelmina vier miskramen op rij moest doorstaan, alvorens Juliana werd geboren.
Hier stopt de lijn De Ranitz-Waldeck Pyrmont, immers door haar syphilis kon Wilhelmina geen kinderen krijgen, bekend is dat zij het Hendrik bijzonder kwalijk nam, dat hij die overdraagbare aandoening bij zich had en na Juliana volgde de laatste miskraam. Vanaf het begin is de geruchtenmachine op gang gekomen, dat Juliana door Wilhelmina is geadopteerd van een moeder uit Soest. Deze hardnekkige geruchten houden nog steeds aan en slechts DNA onderzoek kan uitsluitsel geven.Maar er is meer: Volgens Mr. Carry Hamburger van Knoops & Partners [de juridische bron] zou Maria (Claire) Jacoba Roovers die volgens de Burgerlijke Stand van de gemeente Ginneken is geboren 11 maart 1927 een onwettige dochter van Juliana zijn,echter door prins Hendrik in februari 1926 verwekt en actueel in november 1926 geboren.
----------------------------------Maria Claire Roovers ---------------
---------------------------------------------Juliana 20 april 1926 3 maanden zwanger? ------------------------------
De overname van de Oranje-rechten.
Met het verschijnen van Bernhard zur Lippe Biesterfeld is definitief een einde gekomen aan de oranje-dynastie of wat daar voor heeft door moeten gaan. De vrijheden die deze op zichzelf al chantabele prins zich heeft kunnen aanmeten, zijn als volgt te verklaren:
•de wetenschap van de adoptie van Juliana;
•de wetenschap van de criminele, seksueel-pedofiele escapades van Hendrik en het afkopen van schandalen door Wilhelmina;
•de wetenschap dat De Ranitz de vader was van Wilhelmina;
De zaken die hij heeft geregeld voor deze nieuw opgezette dynastieke lijn zijn eveneens opvallend te noemen:
•desertie en landverraad, voorafgaande aan de collaboratie met Nazi-Duitsland tijdens de bezetting;
•het uitroeien van zoveel mogelijk “links” verzet vlak voor de bevrijding in 1945;
•het samen met schoonmoeder Wilhelmina uitvoeren van de staatsgreep van 1945 ten behoeve van Juliana;
•door connecties met Rothschild/Warburg/Mellon/Dupont elementen organiseren van subversieve activiteiten, zoals de Bilderberg conferenties, de Gladio-organisatie en het Wereld Natuur Fonds;
•het arrangeren van huwelijken, zoals van zijn oudste dochter Beatrix met die vreemde Klaasje I en zijn oudste kleinzoon Willem Alexander met een vreemde Argentijnse.
Tenslotte
Waar we nu mee hebben te maken is een familie die het staatshoofd levert, maar die niets meer met de Oranje-Nassau’s heeft uit te staan. Er hoeft wat ons betreft geen diepgravend onderzoek naar afstamming meer plaats te vinden. Er is nimmer bewijs geleverd door de huidige familie dat zij rechten kunnen laten gelden op ‘s lands hoogste positie. Grondwettelijk dienen zij af te stammen van koning Willem I. Zij hebben geweigerd het sluitende bewijs te leveren door geen DNA test ten behoeve van de identificatie van de Romanov Tsarenfamilie toe te staan. Alle twijfel kan op die manier worden weggenomen, maar men heeft het (heel verklaarbaar) niet willen doen..
Door de medeplichtigheid van de politieke kaste in dit land is het ondoenlijk om recht te halen via de normaal gangbare paden. Degene die de wetten tekent, zal geen wet tekenen die indruist tegen de (financiele) belangen van deze familie. Er is in dit land geen scheiding der machten. De grondwet is volledig verkracht door allerlei nood- en reparatiewetjes, waar het beruchte Koninkrijksstatuut er één van is. Er is géén Constitutioneel Hof , zoals in vrijwel alle andere landen ter wereld, om te waken over de grondrechten van de bevolking, de belastingbetalers, degenen die het circus financieren. Alle ambtenaren en bestuurders in openbare dienst zijn benoemd bij koninklijk besluit en dienen de eed van trouw aan de koning af te leggen. Nederland heeft geen regering maar een kabinet die slechts één familie ten dienste staat, op het moment dat hun belangen in het geding zijn. Er is nog nooit een wet getekend door het staatshoofd, die tegen het belang van hetzelfde staatshoofd in gaat.
Bij bezuinigingen wordt de werkende burger verder uitgemolken, de grote corporatieve multinationals betalen in dit land al geen belasting meer. Het staatshoofd met de vele petten dient de burger niet, maar slechts haar eigen belang.
Terug naar de stamboom-verzameling.
Met een stamboom zoals we die boven hebben omschreven is de kans dat honderduizenden Nederlanders met recht op de troon even groot mag worden ingeschat. Iedereen heeft een stamboom en gegarandeerd, dat we elkaar ooit eens ergens in de middeleeuwen tegen komen. Maar wij zouden ons er voor schamen om in één adem met deze kliek te worden genoemd. Ze hebben van hun stamboom door de eeuwen heen een machtige puinhoop gemaakt, er is mee gefraudeerd en er worden sprookjes aan opgehangen, tenzij onafhankelijk DNA onderzoek anders uitwijst
Wat ons betreft is die verzameling genetisch uit elkaar gefokte en administratief weer in elkaar gefrommelde verzameling “koninklijke” stambomen verworden tot………. een bosje kreupelhout, meer niet.
Note:
Wilhelmina kreeg voor 1909 vier miskramen die samen hingen met haar aannemelijk syfilis.(Op 4-5-1902 zou een zoon dood geboren zijn) Naar buiten werd meegedeeld dat tyfus de oorzaak was. Syfilis of Lues Venera had in die tijd een noodlottige afloop en door litteken weefsel onvruchtbaarheid. April 1909 was er volgens geluiden sprake van adoptie van Juliana. Diagnostisering van syfilis werd eerst 1906 wereldkundig gemaakt (August Wassermann) Op 31 augustus 1909 werd Salvarsan 606 (Arsphenamine) op een konijn uitgetest en in 1910 werd het zeer giftige en niet werkende middel Salvarsan op de markt gebracht en probeerde Wilhelmina nogmaals een “eigen”kind te krijgen. Dit werd de vijfde miskraam. Tenslotte werd eerst in 1928 het werkende middel penicilline ontdekt.
Een wederom ongeloofwaardig verhaal welke eerst nu, in 2011, de ronde doet moet ons doen geloven dat een dierenarts Dr. Poels, Hendrik van zijn syfilis heeft afgeholpen, zodat Juliana verwekt kon worden. Honderd en twee (102) jaar later,wanneer de roep om DNA bewijs groter is geworden, wordt de "koninklijke"propaganda machine in werking gesteld om alsnog te redden wat er te redden valt, terwijl het heel éénvoudig en snel kan worden aangetoond middels onafhankelijk DNA onderzoek. Waarom dit niet gebeurt kunt u raden.
In 1901 trouwde Wilhelmina met Hendrik van Mecklemburg Schwerin. Maar met dit huwelijk dreigde het element “Nassau” uit de naam “Van Oranje Nassau” verloren te gaan. Door (ten onrechte) een beroep te doen op een verdrag uit 1736 werd dit voorkomen. Dit verdrag was een soort convenant, afgesproken tussen de verschillende takken van het Huis Nassau, dat de naam te pas en te onpas mocht worden gebruikt door afstammelingen van dat Huis Nassau. Wilhelmina was echter geen bloed afstammeling(lees biologisch kind) van het huis Nassau,zoals we hierboven beschreven. Ook hier werd weer gekunsteld met namen als “van Oranje”en “Nassau”. Beide namen zijn derhalve onrechtmatig toegeëigend.
Door de volgende zaak met dit in het achterhoofd te interpreteren, moeten wij tot de conclusie komen, dat er alle mogelijke moeite is gedaan om de werkelijkheid bij ons weg te houden. Want bij koninklijk besluit( besluit 8 jan. 1937 No 5 en besluit 26 oktober 1937 Stb 5) heeft Wilhelmina in 1937, vlak voor het huwelijk van Juliana met Bernhard zur Lippe B. bepaald, dat alle kinderen van prinses Juliana de naam “Van Oranje Nassau” zou worden gedragen, “met en benevens den naam, welke Zij aan het Geslacht van Hunnen Vader ontlenen”.
Maar hoe zat dat dan met Juliana? Moest zij dan niet de naam Harer Vader dragen? Moest zij dan niet de naam hebben “Prinses" ("van Oranje Nassau Von Mecklemburg-Schwerin”?) M.a.w. wie is de vader van Juliana en misschien nog belangrijker, wie is de moeder. De rechten van geadopteerde (bastaard) kinderen werden eerst na de geboorte van Wilhelmina en Juliana en zelfs Beatrix van kracht. De huidige familierechtelijke betrekkingen genoemd in artikel 197 van het Burgerlijk Wetboek werden door Juliana in een overgangsWet bekrachtigd op 3 april 1969 in het nieuw Burgerlijk Wetboek. Eerst in een WET van 14 maart 2002, houdende regeling van het conflictenrecht inzake de familierechtelijke betrekkingen uit hoofde van afstamming (Wet conflictenrecht afstamming) werden naast de strekking van de Grondwet nadere regels toegevoegd,welke voor betreffende datum dus NIET van kracht waren.
In 1983 werd de erfopvolging tevens (wederom in eigen belang) aangepast in:
Het koningschap gaat over op de wettige nakomeling van de koning, waarbij het oudste kind voorrang heeft. Sinds 1983 wordt er geen onderscheidt meer gemaakt tussen zonen en dochters. (Vóór deze datum dus duidelijk wel)
Extra note:
Er wordt nog graag geschermd met de stamboom van Emma van Waldeck Pyrmont (moeder van Wilhelmina) Deze Emma zou zowel via de bloedlijn van haar vader als via die van haar moeder van Willem IV afstammen via diens dochter “prinses”Carolina (van Oranje). We onderzoeken die bloedlijn en constateren het volgende;
Inderdaad is men primair geneigd te geloven dat zij van twee kanten zou afstammen van Willem IV (1711-1751)
De vraag is echter waarom heeft Carolina maar één naam en droeg zij niet zoals gebruikelijk in die kringen de tweede voornaam Wilhelmine.
Heel eenvoudig men wist in die kringen dat zowel Carolina als haar broer Willem V een bastaard was, omdat Willem IV geen geslachtgemeenschap kon hebben door fimosis, waardoor de “stand in” stalmeester Douwe Idzard Sirtema van Grovenstins is gebruikt. PSP kamerlid Van der Spek (1980)noemde het huis van ”Oranje” altijd al een biologische kunstgreep en bedoelde daar met name mee dat Willem V geen zoon van Willem IV zou zijn.Onder anderen was Willem IV homosexueel en had de aandoening fimosis gepaard gaande met chronische ontsteking van het preputium van de micropenis.Echter voor troonopvolging heeft men wel doen geloven dat Willem V een echte afstammeling was. Carolina zou als meisje overigens volgens de Salische Wet nooit in aanmerking kunnen komen.(opvolging volgens de patriarchale mannelijke lijn en daarnaast werden bastaard kinderen volledig uitgesloten).
Tijdens een interview gaf de ECHTE oranje kenner Jan Kikkert reeds te kennen dat de familie van Amsberg GEEN nazaat zijn van Nassau noch van Oranje
Emma was niet meer dan een afstammeling van een stalmeester langs beide kanten,via de bastaard Carolina, die men voor het gemak maar Carolina “van Oranje” noemde.Daarnaast zou Emma naar de strekking van de Grondwet indien zij wel van de juiste bloedlijn was voorzien als vrouw geen enkele aanspraak op de troon kunnen maken. Zelfs niet als regentes.
Omdat er in 1890 nog geen mogelijkheid was voor DNA onderzoek in de huidige vorm,was het schijnbaar mogelijk middels fraude Staatshoofd te worden en is er sprake geweest van een onbewuste Staatsrechtelijke dwaling die in de huidige tijd op grond van artikel 42 lid 2 G.W. en in het verlengde artikel 119 resp. 178, DNA onderzoek vereist.
Naschrift
Prins Henrik moest slechts dat doen waarvoor hij was ingehuurd, er voor zorgen dat Wilhelmina kinderen kreeg .Dit inhuren wordt nog eens verduidelijkt als opmerkelijk en tevens veelzeggend is dat Wilhelmina vlak na de oorlog het huwelijkscontract (waarschijnlijk een morganatisch huwelijk) tussen haar en Hendrik terug kreeg van een hoge Duitse Militair. En daar schortte het hem nu juist aan, zo bleek. De eerste periode van het huwelijk leek zo hoopvol. Wilhelmina bleek al gauw in verwachting te zijn, maar ze kreeg een miskraam als gevolg van een besmettelijke ziekte. Tyfus, liet men "naar buiten" weten.(aannemelijk is dat het hier ging om syfilis) Haar vroegere minister-president hoorde van de gebeurtenis in de "zijlijn" en schreef in zijn dagboek er over: "... 13 April 1902. De Koningin schijnt ongesteld te zijn, althans de prins die naar IJmuiden zou gaan, heeft dit afgezegd en zijn broeder Paul, die bij hem logeerde, laten vertrekken. Wat kan dat wezen?...". Tyfus dus, maar er werd gefluisterd dat er iets heel anders aan de hand was. De prins zou voor zijn huwelijk "op reis" een "galante ziekte" hebben opgelopen. Er komt als er enige jaren verstrijken en er geen kinderen uit hun huwelijk worden geboren, een heel geruchtencircuit op gang. Immers, van de komst van kinderen hangt de voortzetting van de dynastie, van het "Huis van Oranje-Nassau" af. Bovendien heeft Wilhelmina in die kritieke eerste periode van haar 50-jarige regering een eerste minister die zij hooglijk wantrouwt. Hoewel in het openbaar een vurige aanhanger van de koningin, is deze man, de alwetende, arrogante Abraham Kuijper, van mening dat met koning Willem III het Oranjehuis is uitgestorven en dat na hem het land eigenlijk een republikeinse staatsvorm had moeten krijgen en dan natuurlijk met hem als eerste president.
In interne kring van Dr.Kuijper is dat bekend en men schijnt het Wihelmina overgebriefd te hebben. "Hij is een tegenstander van mijn Huis", heeft zij zich eens laten ontvallen en tegen intimi zo wordt verteld, heeft zij zich nog anders geuit: "Ik haat die man!".
Dat hierna de Carière van Abraham Kuiper in 1905 een halt wordt toegeroepen en niet meer in de Tweede Kamer verschijnt om daarna in 1909 nog eens in opspraak kwam door de zogeheten lintjesaffaire, waarmee werd voorkomen dat Kuiper nog eens een openbaar ambt ging bekleden zal duidelijk zijn.
Troelstra heeft tevergeefs geprobeerd om politieke munt uit deze zaak te slaan.
Intussen krijgt in die eerste jaren van de twintigste eeuw ook de internationale diplomatie belangstelling. Toen er na die eerste van april 1902 nog een paar miskramen volgden, werd er ten eerste hevig geroddeld over de "gezondheid" van de prins en ten tweede werd er hevig gespeculeerd over de troonopvolging, mocht de koningin kinderloos blijven. Reeds in 1902 hield men rekening met een onverhoopt overlijden van de koningin. De toenmalige vice-president van de Raad van State, de Nederlandse "onderkoning" van dat moment, Jhr.mr. Johan Willem Meinard Schorer pakt in een brief aan minister Kuijper de koe bij de horens als hij hem schrijft dat in dat geval onmiddellijk krachtens artikel 45 1-ste lid van de grondwet, de Raad van State collectief alle bevoegdheden van het staathoofd toevallen. De jonkheer lijkt er niet zeker van te zijn dat minister Kuijper dat ook weet, of wel wil weten.
Wel werd de ernst van de gezondheidstoestand van de koningin zoveel mogelijk verzwegen en is nooit officieel melding van haar ziekte gemaakt voor ze “hersteld” was, maar dat hield het roddelcircuit niet tegen, integendeel!
Vooral de Duitse familieleden die volgens de toenmalige troonopvolgingswet - die van 1887 - rechten op de troon hadden, kwamen in beweging. Toen er jaren verstreken werd een kinderloos huwelijk steeds waarschijnlijker. Koningin Wilhelmina en prins Hendrik waren 7 jaar en bijna drie maanden getrouwd toen hun eerste en enige kind werd geboren.
De geboorte, maar aannemelijker de adoptie van Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, maakte aan alle speculaties over een troonopvolging door wie van de verre of minder verre Duitse familieleden dan ook, een definitief einde. Want, in 1922 werd de troonopvolging, nu zonder ongewenste Duitse inmenging, zodanig veranderd dat alle personen behalve Juliana en haar eventuele afstammelingen, van troonsopvolging werden uitgesloten.
Opmerkelijk is het volgende, hetgeen aansluit bij een onvruchtbaarheid van Wilhelmina en adoptie van Juliana:
De historicus Kikkert heeft zich wel eens laten ontvallen, dat na de zoveelste miskraam een kind werd geboren, met afwijkingen, ongeschikt als troonopvolger. Juliana zou zijn binnengebracht als baby van een burgervrouw uit Soest.
Het toeval wil dat rond 1960 een oudere dame de gehele dag in bejaardentehuis Nijenstede te Amersfoort verkondigde dat haar dochter koningin Juliana was. Deze dame had vroeger in Soest gewoond en werd vervolgens van de buitenwereld afgeschermd, net zoals De huisgynaecoloog van de “oranjes” juni/juli 2011 door politie, advocaat en deurwaarder van zijn bed werd gelicht en per ambulance naar een psychiatrische inrichting afgevoerd om volledig afgeschermd van de buitenwereld te voorkomen dat hij uit de school zou klappen, naar wij aannemen.
zie ook de volledigheid op: www.jacobusderoma.blogspot.com Klik hier
